Inmiddels zijn we alweer halverwege januari en ik besef me dat het heel erg lang geleden is dat ik iets van me heb laten horen. Daarom nu even een inhaalslag: ik wens iedereen nog een heel mooi 2010 toe! Eigenlijk wel een beetje Afrikaans toch, altijd iets te laat? Ik zit nu ook nog van de pepernoten en kerstkransjes te eten die papa en mama voor me meegenomen hadden, dus wat dat betreft ben ik nog best op tijd! (Voor onze vakantie samen verwijs ik nogmaals naar hun blog).

Misschien word ik een beetje Afrikaans, maar ik blijf toch echt een Hollandse of 'nasara' = blanke. Ik fiets nu ongeveer elke dag naar school, en dan word ik op z'n minst 20 keer nageroepen met 'nasara' of 'la blanche', vooral door kinderen. Ik weet nooit zo goed hoe ik dat moet opvatten; het klinkt tamelijk discriminerend, vooral als je bedenkt dat ik racistisch zou zijn als ik de woorden 'le noir' of 'zwarte' gebruik. Maar de leerkracht op school, met wie ik elke dag de eerste kilometer (van de vermoeiende 12) meefiets, heeft me uitgelegd dat ik het toch positief moet zien, meer als een waardering. Maar dat blijft lastig. Ik heb toch maar liever dat ze 'bonjour' zeggen of gewoon zwaaien.

Mijn dagen zien er nu ongeveer als volgt uit: ik sta om kwart voor 7 op, ga ontbijten en daarna stap ik op de fiets naar school. Ik scheur vervolgens het merendeel van de andere fietsers voorbij, want hun tempo ligt me toch echt te laag. Soms zie ik ze denken: 'Heeft die haast ofzo?' Laatst had ik al bijna een kip, die plotseling de weg overschoot, onthoofd met de spaken van mijn wiel.
Ongeveer een half uur later ben ik dan op school gearriveerd, groet de conciërge en de secretaresse, die al op me zit te wachten. Ze is blij als ze ziet dat ik op de fiets kom, want dat betekent dat ik tussen de middag blijf en dan eten en kletsen we samen.

Op dit moment ben ik vooral bezig met het maken van lesmateriaal voor CP2 (groep 3 & 4). Papa en mama hebben allerlei spullen voor school meegenomen, waaronder speelmateriaal, pennen, telraampjes en papier. Ik vul mijn dagen nu met het maken van getallenlijnen en rekenspelletjes. En dat kost veel tijd hier, want alles moet met de hand gedaan worden. Om een beetje duurzaam materiaal te maken, moet alles ook nog geplastificeerd worden. Dat is nodig met alle stof hier, maar het neemt veel tijd in beslag. Ik heb er dus zo'n beetje een dagtaak aan en soms schiet dan zelfs het middagdutje (tussen 1 en 3) er bij in. En dan geef ik ook nog een aantal uren informatica en regelmatig neem ik lessen over in de CP2. Allemaal wel heel leuk, maar ook vermoeiend. Als ik om 5 uur vrij ben, dan moet ik mezelf ook wel een beetje moed inpraten om het stuk weer naar huis te fietsen, maar het voelt toch elke dag weer goed als het erop zit. Daarna spring ik onder de douche, was al het stof en vuil van me af en dan wacht ik op het eten. Dat is hier laat, sowieso niet voor half 8. In de tussentijd skype ik vaak nog wat met het thuisfront of bereid ik nog wat voor.

Het is nu zaterdag, en ik kan zeggen dat ik blij ben dat het weekend is: een beetje uitslapen, heerlijk rustig ontbijten, mailtjes sturen. Vanochtend ben ik naar de stad geweest om spullen voor school te kopen, want er zijn nog steeds een boel spullen nodig om goed onderwijs te kunnen geven, dat wil zeggen variërend en stimulerend.

Tot nu toe betaal ik deze aankopen zelf, maar ook al ben ik een 'nasara', ook ik ben maar een 'arme' student. Mochten er mensen zijn die graag een bedrag zouden willen doneren, dan zou ik dat erg waarderen. En hierbij geldt echt dat alle kleine bedragen helpen. Met 10 euro kan ik hier al een heleboel waardevolle dingen doen. Mijn girorekening is 8644933 tnv J.Rutgers ovv Burkina Faso. Ik zal jullie op de hoogte houden wat ik met het geld doe!

Laatst zei een Burkinabé tegen mij: "Jojanneke, een meisje zoals jij kennen we hier niet. Je fietst naar school, werkt hele dagen en dan weer terug, je werkt te hard!" Toen dacht ik: Ja ok, ik maak best behoorlijke dagen, maar ik vind het leuk en ik zie resultaat. Ik kan en wil niet de hele dag op een bankje hangen zoals veel mensen hier doen. Zo zien jullie, ik ben nog steeds best een hardwerkende Hollandse!