Jojanneke in Afrika

Snuffelen aan de tropengeneeskunde

Met het geluid van regen en onweer op de achtergrond, zal ik maar weer eens verslag uitbrengen. Deze weerselementen vormen een dagelijks ritueel (naast de zonneschijn).
Toch is het elke keer weer een indrukwekkend fenomeen. Een Nederlandse hoosbui is er niets bij. Vandaag ben ik voor het eerst Nikki in geweest. Aangezien ik een klein kamertje op het ziekenhuisterrein heb, was mijn wereld afgelopen week niet groter dan een wandeling van enkele 100-en meters. Het was dan ook fijn om vandaag de 'gewone wereld' weer in te gaan.


Het leven in/van het ziekenhuis voelt nog nieuw, onwennig. Hoewel het daarentegen ook zo snel gewoon wordt dat je als witte dokter in je witte jas door de zalen met talloze zieke Afrikanen loopt. Het is moeilijk om mijn eerste week goed te beschrijven, maar ik zal het proberen....


Maandagochtend begon met een gezamenlijke opening waarbij de vlag van Bénin gehesen werd en het volkslied klonk. Dit is een wekelijks ritueel. Ik moet toch maar eens oefenen op dat hymne... Hierna werd het hele ziekenhuis gedurende 2 uur schoongemaakt en pas om 10 uur begonnen de visites van de dokteren. Omdat de directeur nog op reis was en niet helemaal duidelijk was hoe mijn programma eruit zou gaan zien, werd ik de eerste dag gekoppeld aan dokter William. Hij is verantwoordelijk voor de chirurgie en interne. Dat betekent een heleboel patiënten. Nou, dat heb ik geweten! We vlogen langs alle bedden. Als een patiënt 1 minuut aandacht kreeg, mocht hij zich nog gelukkig prijzen. Wel bedenkelijk deze snelheid, maar aan de andere kant zijn het wel hele grote aantallen patiënten.


's Middags bij de consultaties - een soort openbare polikliniek - was het niet veel anders qua tempo. Openbaar was het om twee redenen: je kunt erheen zonder afspraak en verder staan alle deuren en ramen open en lopen er constant dokteren, ander personeel en wachtende patiënten naar binnen. Over privacy gesproken! Maar het lijkt niemand te hinderen.
Al met al was de eerste dag niet schokkend, wel verbazingwekkend!

Wordt vervolgd......