Jojanneke in Afrika

Voyage au Bénin

Vanochtend voor 5 uur opgestaan, laatste spullen bij elkaar geraapt en toen met de taxi naar het busstation. De chauffeur moest persoonlijk gewekt worden door Ignace, omdat hij waarschijnlijk niet over een wekker beschikte. Ik heb nog nooit zo'n rust meegemaakt op de wegen van Ouaga. Echter, bij het station was het, net als anders, een drukte van jewelste. Teveel mensen die je willen helpen met je bagage, verkopers die hun best doen hun producten aan de man te brengen en kinderen die bedelen.....
Eenmaal in de bus waren er wonderwel nog plaatsen vrijgehouden. Wat in het begin nog leek op een vlotte, koele busreis, veranderde gedurende de reis in een verhitte bedoening (letterlijk en figuurlijk). Natuurlijk moest de televisie de hele weg op vol volume aan. Het geschreeuw van het scherm werd op een gegeven moment overstemd door een ruzie in de bus. Maar het meest aangename van de reis was wel de grenscontrole. Je zou verwachten dat één keer de grens passeren, één controle inhoudt. Nou nee, we zijn minstens vier keer gecontroleerd.
Dan mocht iedereen de bus weer uit om zijn paspoort te laten zien. Er waren natuurlijk wel enkele Afrikanen die dit document vergeten hadden mee te nemen, maar werd dan opgelost door wat geld neer te leggen (lang leven de corruptie). De Afrikaanse creativiteit ging nog verder, want wie bij de volgende controle zijn vaccinatiepaspoort niet bij zich had, kon ter plaatste nog wat vaccinaties laten zetten voor 5500 CFA (? €8,50. Ter vergelijking: Ik heb in Nederland voor een van deze vaccinaties al bijna €100 betaald ). Misschien een nieuwe optie voor een stage sociale geneeskunde?

Wordt vervolgd.... ben uiteindelijk wel in Benin aangekomen hoor!